Ο πόνος είναι ένα κομμάτι της ζωής, αλλά δεν πρέπει και να την κυβερνά. Αναμορφώστε τη σχέση σας με τον πόνο, δοκιμάζοντας και ενσωματώνοντας με την βοήθεια της ενσυνειδητότητας, μερικές από τις παρακάτω 10 στρατηγικές και αναβαθμίστε την ποιότητα ζωή σας, ακόμα και κάτω από δύσκολες και επώδυνες καταστάσεις.
Πόνος. Ακόμη και στο άκουσμα (ή την ανάγνωση) η λέξη μπορεί να προκαλέσει μια σύσπαση σε καθένα ο οποίος τον έχει βιώσει, και αυτός, θα ήταν ο καθένας μας.
Ο πόνος παρουσιάζετε σε χιλιάδες μορφές και περιπτώσεις - οξύς και χρόνιος, έντονος και ήπιος. Μας επηρεάζει σωματικά και συναισθηματικά, μερικές φορές και τα δύο ταυτόχρονα. Βιώνοντας τον, είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Παρ’ όλα αυτά, περνάμε σημαντικό μέρος της ζωής μας προσπαθώντας να τον αποφύγουμε.
Τι θα συνέβαινε όμως αν σταματούσαμε να προσπαθούμε να αντιστεκόμαστε στον πόνο; Εξετάστε και δοκιμάστε κάποιες από τις παρακάτω συμβουλές για τη διαχείριση του, ανεξάρτητα του είδους πόνου, τώρα ή στο μέλλον.
1. Εμπιστευτείτε Το Σώμα Σας
Το αίσθημα του πόνου δεν σημαίνει ότι το σώμα σας έχει αποτύχει. Στην πραγματικότητα σημαίνει ότι το σώμα κάνει τη δουλειά του, επικοινωνώντας σας ότι κάτι συμβαίνει. Ο πόνος είναι μορφή μηνύματος. Ακολουθώντας τις πληροφορίες που το σώμα σας δίνει μέσω του πόνου, μπορείτε αποτελεσματικά να εντοπίσετε και να ασχοληθείτε με την αιτία που τον προκαλεί.
2. Αντισταθείτε Στην Αντίσταση
Για τους περισσότερους από εμάς, η συνηθισμένη αυτόματη απάντηση στα σήματα του πόνου είναι η αντίσταση: να τα απωθούμε μακριά ή ακόμα και να αρνούμαστε την ύπαρξή τους. Ωστόσο, αγνοώντας τον πόνο, αυτό που μόνο καταφέρνουμε είναι να προσθέτουμε ένα επιπλέον επίπεδο άγχος σε μια ήδη δυσάρεστη κατάσταση. Όχι μόνο έχετε ακόμα να ασχοληθείτε με τον πόνο αλλά θα πρέπει να σκέφτεστε και τα τέχνασμα που θα σας κάνουν να πιστεύετε ότι πόνος δεν είναι εκεί. Αναγνωρίζοντας ότι ο πόνος είναι εδώ, είναι το πρώτο βήμα για την κατανόηση του πώς να τον διαχειριστείτε.
3. Βάλτε Τον Κάτω Από Το Μικροσκόπιο
Όταν αναγνωρίσουμε τον πόνο, θα έχουμε την ευκαιρία να τον μελετήσουμε φέρνοντας την ιδιότητα της ψύχραιμης έρευνας σε μια εμπειρία που μπορεί να μας είχε φανεί στην αρχή σαν ένα τρομακτικό συνονθύλευμα αισθήσεων. Από πού προέρχεται; Πώς ταξιδεύει μέσα από το σώμα σας; Πού είναι πιο έντονα αισθητός και πού σβήνει; Γνωρίστε τα ακριβά χαρακτηριστικά του: θερμότητα, ψυχρότητα, τσούξιμο, σφίξιμο, δονήσεις, ή πίεση. Μαθαίνοντας τα μοτίβα, την υφή, ακόμη και την ιδιοσυγκρασία του πόνου σας, μπορείτε να αρχίσετε να του αφαιρείτε την εκφοβιστική μάσκα του.
4. Σκάψτε, Και Σκάψτε Βαθιά
Ο πόνος έχει πιο πολύπλοκη «προσωπικότητα» από ότι νομίζετε. Φέρτε μια στάση ενδιαφέροντος, δεκτικότητας και περιέργειας η οποία θα σας προετοιμάσει να περάσετε αρκετό καιρό μέχρι να νιώσετε άνετα με την ιδέα της δυσφορίας. Όπως όλες οι γνωριμίες, η έρευνα του πόνου σας είναι πιθανό να περιέχει παύσεις, ακόμη και μεγάλες στιγμές ξεκούρασης και θα έχει διάφορα στοιχεία, όλα σε συνεχή εναλλαγή και ροή. Όσο περισσότερο μπορείτε να τον παρατηρήσετε, τόσο πιθανότερο είναι να καταλάβετε την ευμετάβλητη φύση του.
5. Αφήστε Τον Να Ρέει
Ας αποδεσμευτούμε από την προσδοκία ότι ο πόνος θα περάσει με τον τρόπο που θέλουμε και με το δικό μας χρονοδιάγραμμα. Ο πόνος έχει την δική του γνώμη. Ευτυχώς, είστε και εσείς ελεύθεροι να κάνετε το ίδιο. Κατανοώντας τις λεπτές αποχρώσεις και τις διακυμάνσεις του θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τον πόνο λιγότερο από δύο βράχους που συγκρούονται ο ένας με τον άλλο, σε ένα βράχο που εύκολα παρακάμπτεται ένα ποτάμι γύρω του και τέλος, σε δύο ρέματα που διασχίζουν το ένα το άλλο και συνεχίζουν το δρόμο τους
6. Δώστε Χώρο Στην Χαρά
Αντιμετωπίζοντας τον πόνο γενναία -σε μικρές ή μεγάλες δόσεις- δεν είναι ανάγκη να είναι μια συνεχής προσπάθεια που απορροφά και καταναλώνει όλη σας την ενέργεια και δραστηριότητα. Ζώντας την ζωή με ενσυνειδητότητα, περιλαμβάνει την εξέταση του πόνου όταν είναι παρόν αλλά επίσης και το να κάνουμε αρκετό χώρο στην ζωή μας για τα πράγματα που μας φέρνουν χαρά. Ό,τι μπορεί και σας δίνει χαρά, μπορείτε, και πρέπει να ασχολείστε με αυτό, όχι μόνο όταν ο πόνος είναι απών, αλλά ακόμα και με την παρουσία του.
7. Γίνετε Στοχαστικοί
Στοχαστικές δραστηριότητες όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός, ο ζωγραφικός χρωματισμός ή το περπάτημα στη φύση μπορούν να ενεργοποιήσουν τη χαρά από μόνες τους και επίσης θα υποστηρίξουν την αυξημένη εστίαση όταν απαιτείται για την παρατήρηση του πόνου. Η στοχαστική εκπαίδευση, μας υπενθυμίζει επίσης να ρωτάμε τον εαυτό μας "Τι χρειάζομαι περισσότερο αυτή την στιγμή;"
8. Περιποιηθείτε Τον Εαυτό Σας
Η ετοιμότητα να αντεπεξέλθετε στο ύψος των περιστάσεων του πόνου, μπορεί να ενισχυθεί από την καθιέρωση μιας ρουτίνας προσωπικής φροντίδας. Συνήθειες φροντίδας του εαυτού μας όπως το να τρώμε καλά και να έχουμε αρκετό ύπνο, μπορεί να βοηθήσουν στη διατήρηση μιας στάσης ηρεμίας, διαύγειας και προσοχής όταν οι δύσκολες περιστάσεις που σχετίζονται με τον πόνο επανέλθουν. Η «στρατολόγηση» έμπιστων φίλων ζητώντας την συνδρομή τους για ό,τι χρειάζεστε, είναι ένας άλλος τρόπος για να αισθανθείτε υποστήριξη και φροντίδα. Σιγουρευτείτε ότι συνεχίζετε αυτές τις ρουτίνες όσο καλύτερα μπορείτε, ειδικά σε περιόδους κατά τις οποίες ο πόνος είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός.
9. Η Αναπνοή Είναι Σύμμαχός σας
Απλές ασκήσεις αναπνοής μπορούν να βοηθήσουν στο να συγκρατήσετε το άγχους που συχνά συνοδεύει την έναρξη του πόνου. Δοκιμάστε το εξής: Φέρτε την προσοχή στις σωματικές αισθήσεις που νιώθετε όταν εισπνέετε και εκπνέετε. Επιτρέψτε η εκπνοές σας να είναι ελαφρώς μακρύτερες από ότι οι εισπνοές- αυτό θα ενεργοποιήσει το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας μια κατευναστική ανταπόκριση. Από αυτό το σημείο, τα σήματα του πόνου, μπορούν να εξεταστούν πιο αποτελεσματικά.
10. Διατηρείστε Την Προοπτική
Μπορούμε να δούμε τον πόνο ως ενός είδους δάσκαλο - μας δίνει την δυνατότητα να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη γνώση και σοφία σε μια ζωτικής σημασίας και αναπόφευκτη πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας μας- αλλά δεν θα πρέπει να θεωρηθεί μεγαλύτερος δάσκαλος από τα ευχάριστα ή τα ουδέτερα συναισθήματα. Είναι σημαντικό να μην αναζητάμε τον πόνο ή να τον εξιδανικεύουμε. Ο πόνος δεν είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος. Η ζωή είναι ο μεγάλος δάσκαλος και ο πόνος, είναι μόνο ένα από τα πολλά μαθήματα της.
Πρωτότυπο Άρθρο: "Train Your Mind to Ease Your Pain" by Tara Healey and Jonathan Roberts
Illustrations by Colleen MacIsaac